Прва награда

Го декориравме овој цртеж рано наутро. Навечер се враќавме дома касно уморни и не ни се црташе. Утрото кога трбаше да го предадеме на школо, Розе реши дека сепак сака да учествува во натпреварот за најубав дизајн. Ги собравме боите кои ни требаа , неколку самолепливи лепенки, цврста површина на која ќе цртаме. Тато возеше, мама во задното седиште со Розе. Розе успеа да го нацрта додека колата се движеше, со сето тресење и мрдање за едно 10-15 минути. Цртежот е мама, тато и Розе под виножито кое е создадено од Тинкербел.

Бев восхитена кога го видов, и веднаш го ставив на фејбоок. http://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151236397719553&set=a.10150404391789553.402824.678384552&type=3&theater

Сепак, во неделата отидовме до фестивалот и првин го видовме цртежот закачен до влезот. Сите помисливме дека тоа е тоа, нема награда. Кога прошетав низ шаторот, сосема случајно заприметив дека има уште една копија од цртежот на Розе со ѕвезда и на ѕвездата „ Победник’. Погледнав уште еднаш, и уште еднаш, и ѕште еднаш...

Клекнав до Розе и и посочив со прст кон цртежите: „ Види кој победи, оној цртеж со ѕвезда“. Насмевка и го облеа лицето. Ги викна баба и дедо и тато да им покажи дека таа победи.
Секако ја сликавме...

Нашата куќа од картон

Тато ни ја направи додека мама готврше. А идеата беше од Розе. Цели 2 недели бараше да донесиме кутии, да ги залепиме заедно и да направиме куќа од картон каде што ќе црта на сидовите и ќе лепи и се што сака. Тато дури ја направи подобро одколку што очекуваме затоа што додае и светло и може да го вкључи и исклучи. 

И мама ја собра во куќичката. 

Гребнатинка

Денес Розе се врати од на школо со гребнато лакто. Ми рече дека не плачела кога паднала, не и кажала на учителката, само на другарките. Ми објасна дека се лизнала.

Малку бев вознемирена што учителката не знае кога дечињата се повредуваат. минатата недела имаше гребнато коленце. Кога ја отворив „контакт книгата“ учителката ми имаше напишано дека Розе паднала за време на одморот и не сакала пластер.

Не сака пластери затоа што кога ќе ги одлепиме, болат. Ја прашав како знае дека пластерите болат кога нема пробано. Таа ми рече „ Па размислив и ми текна“.

Јавање на коњ

И јас и Розе на два коња низ шумата. Прекрасен пола сат. Коњите ни беа гладни и нин сто застануваа да каснат треба или листови. Кутрото Розе не можеше да го натера нејзиното коњче да прооди, а и мене ми беше тешко со Најгел. Понито на Розе се викаше Поли.

Гавин по нас пешки не сликаше.

Will Adams фестивал

Беше првата Сабота откако почна школо. Се разбуди уморна и не сакаше да оди никаде.

Инсистирав да одиме на фастивалот во близина. И отидовме ама на Розе ништо не и се правеше. Имаше многу изведби и ракоротворби каде што дечиња можат да направат нешто: хартија, нараквица од волна, капа, цртеж, змеј, да удираат на тапани итн. На Розе не и се правеше ништо. Само една капа.

После помина едно сат време на игралиште. 

Прв ден на школо

Ги ставив сликите на фацебоок - http://www.facebook.com/media/set/?set=a.10151214594344553.502325.678384552&type=1

Кога ја собирав од на школо, проплакав затоа што ќе пукнев од гордост.

Кога сакала да кажи нешто, требало да дигне рака. И рекла- Јас одам секаде каде што сакам со кола.

Ама беше разочарана затоа што ништо не научила денес, цел ден само си играла .

Бевме први и чекавме едно пола сат. Како тато да ми е татко. 

Гав дојде со нас до на школо и двајцата ја испративме нашата принцеза. 

Поклон од Розе

Ми направи прекрасна нараквица. 

Често ми прави поклони и скоро секој ден ми носи цртежи, цвекиња, колачиња...

Оваа нараквица е најубава на свет .

Прв ден на школо (вечерта)

Вечерва, пред првиот ден на школо се спремавме заедно. Розе се потпиша на ташните.

Оваа ташна ќе е за на школо и дома. За книги. Црвените букви се нејзини. Беше внимателна да ги постави буквите на линиите. 

Оваа ташна ќе остани на школо со нејзината опрема за физичко. Плавите букви се нејзини. 

Најзиниот клас се вика Penguins ( што значи пенгвини).

Прегорда сум што знае како да си го напише името внимателно. 

Мојот најголем страв е дека нема да можам да се спремам на сабајле на време да стигниме на школо. Не дека не се имам порано спремано и стигнувано на време, ама никогаш не сум била толку одговорна за уште едно сустештво. Затоа направивме ваков план..

Малку е наопаку сликата ама , се гледа во што е штосот. Секој ден на сабајле Розе ќе треба да си го намести креветот, да се облече и да се најаде и да исчешла коса и заби на време. Ако сето тоа го направи на време на сабајле , после школо ќе ја наградам со нешто. Се договоривме во Вторник да направиме нешто заедно, во Среда ќе одиме на пливање, Во Четврток на јавање, во Петок ќе гледаме филм до доцна со куп чоколадо. Сите овие „награди“ таа ги избра, јас само одлучив во кои денови ќе ги правиме.

Си ја спрема униформата и сега најголемо прашање е дали јас ќе можам да станам на време ?